Washington en Mexico

Jieps,



Ben hier juist in een busstation van Mexico City toegekomen om naar Guatemala te vertrekken. Natuuuuurlijk is er 8 uren vertraging, wat had je gedacht. Heb dus wel tijd om de blog aan te vullen. Helaas kan ik er nog geen foto s op kwijt. Mijn computer weigert verbinding met internet te maken en de internetspots hebben geen usb ingang. Wachten geblazen, t zijn nochtans moooooie hoor ;-)

Washington was echt de moeite, maar te veel om te bezoeken. In het witte huis ben ik niet geraakt aangezien je 6 maanden op voorhand moet reserveren. Dwz dat ik er nooit zal binnen geraken want ik ... 6 maanden op voorhand iets plannen ... Hahahahahahaa.

Verder moet het gezegd zijn,den amerikaander doet echt moeite om in de gratie van den europeaan te komen. ENORM vriendelijk. En ze hebben bijna altijd familie in Duitsland, dat schept een band. Wel rare jongens hoor... de reclame op de radio... verschrikkelijk. Het is 100 maal zo erg als onze duofriteuse ( pas op ma het gaat over friteusen) van Jo met de Banjo.
Verdere info komt met de foto s anders wordt het hier zo een saaie boterham.

Alles verliep vlot in Amerika tot ik naar Mexico wou. In Belgie geen overgewicht ( mijn rugzak wel te verstaan!!!!!!!!!!!!!! ) en in Dulles airport plotseling 2,5 kilo teveel ????? Mocht ik daar in het midden van alles mijn vuile onderbroeken herverdelen :-). Vervolgens was mijn visum niet in orde. Ik was niet naar de ambassade van Mexico geweest in Belgie?????? Na veel vijven en zessen kwam het dan toch in orde. En klap op de vuurpijl mocht ik mij bijna helemaal omkleden bij de douane.

Vliegen boven Mexico City by night is echt ongelofelijk. Aangekomen word ik opgewacht door een vriendelijk madamke: Señor De Bos ? Si zeg ik. En verder was het met handen en voeten babbelen want mijn sponsh ( Jeverbeks voor Spaans) is nog niet echt wat het zou moeten zijn. Lang leve mijn klein taalgidsje ! Lig hier soms zelf strijk door al mijn klunzigheid.
Heb wel nog altijd wat last van de jetlag. Lig s morgens om 6 uur al te "koekeloeren" en s avonds om 8 uur moet ik lucifers tussen mijn oogleden porren. Gisteren ben ik dan als een echte toerist Teotihuacan ( geboorteplaats van de Goden) gaan bezoeken. Overblijfsel van de klassieke beschaving (ouder dan die van de Maya s en Azteken). Hier heb ik al een eerste bronzering (lees: rood als el tomate) opgedaan. ( Ja ik moest die zonnecreme uit de badkamer meegenomen hebben )

Alle ga hier mijn verslag afsluiten en nog 7 uren wachten... morgenvroeg ben ik aan de grens van Guatemala (Cometan) en s avonds hopelijk in het project in pojom.

Adios

De Bos Toenga ( Nee ik leer het niet, Els)